Dünyanın Dört Bucağından
Narman Peri Bacaları – Kırmızı Periler Diyarı;
Doğu Anadolu nadide bölge jeolojisinin bir hediyesi gibi Narman ilçe sınırlarında yer alan Peri Bacaları temel olarak bölgeye has sıkışma tektoniğinin ürünüdür. Yer aldığı bölgeyi bir açık hava müzesi haline getiren bu eşsiz şekillenmenin seyredildiği bölge başka bir adlandırma ile de “Kırmızı Periler Diyarı” olarak bilinmektedir. Narman Peri Bacaları jeolojik bakımdan, oluşumu Pliyosen çağ’a kadar dayanan bir geçmişe sahiptir. Başlıca kırmızı kum taşları ve benzer renkteki çakıl taşlarından kaynaşarak oluşan bir yapıya sahip olup; yapılan incelemeler neticesinde çağlar boyunca olagelen karasal fasiyeler ve diğer atmosferik koşullar sonucunda oluşan aşınmalarla şekillendiği bilinmektedir.
Kırmızı Periler Diyarının bir benzeri halindeki Kapadokya’daki oluşumlardan ayıran en belirgin özelliği ise oluşumların tortul biçimlerden meydana gelişidir. Bilindiği üzere Kapadokya Peri Bacaları ve volkanik bir yapıya sahiptir. Oysa Narman Peri Bacaları sedimanter bir yapıya sahip olup; yer aldığı bölgede gözlenen Pliyo – Kuvaterner tortul kayaçlarda bulunan demir elementi dolayısıyla da hem daha dayanıklı bir yapıya hem de daha kırmızı bir renge sahiptir.
Hali hazırda 2012 yılında UNESCO Türkiye Milli Komitesi tarafından Dünya Geçici Miras listesine alınmış bulunan Narman Peri Bacaları Erzurum Kültür ve Turizm İl Müdürlüğü, Atatürk Üniversitesi ilgili birimleri ve Kuzey Doğu Anadolu Kalkınma Ajansı tarafından sürdürülen çalışmalar neticesinde turistik bir nitelik kazanmış, son iki yıldan bu yana yöreye gelen yerli ve yabancı bir çok turist sayısında kayda değer bir artış gözlenmiştir.
Bugün itibarıyla UNESCO ve İTÜ tarafından yürütülen ortak çalışmayla yörede diğer yapılaşmanın önüne geçilmiş, toplam 62 km uzunluğunda üç vadiden oluşan alanın projelendirme çalışmaları ve günü birlik tesis kurma çalışmaları devam etmektedir.
Kaynakça: Cemal ALMAZ (İl Kültür ve Turizm Müdürü)
Baharın gelişini müjdeleyen ağaçtır erguvan. İstanbul Boğazı’nın iki yakasını nisan-mayıs aylarında iki üç hafta şenlendirir. İstanbul’a çok ama çok yakışır. İstanbul’la adeta özdeşleşmiştir.
Erguvan ağacının ana vatanı Güney Avrupa ve Batı Asya olsa da Türkiye’nin Marmara ve Ege bölgelerini çok sever. Hele de İstanbul’u. Botanikçiler ona Cercis Siliquastrum, İngilizler Judas Tree (Yahuda’nın ağacı) derler. Ben en çok erguvan denmesini severim bu ağaca.
Mor ile pembe arası bir renktir yani erguvandır, başka bir renge benzetmeye gerek yoktur erguvanı. Roma İmparatorluğunda bu renk gücün sembolüymüş, sadece asiller bu renk giysiler giyerlermiş. Osmanlılar da erguvan ağacını çok sevmiş, onun adına şenlikler düzenlemişler 14.-19. yüzyıllar arasında. Osmanlı sultanları da erguvan rengini beğenerek kullanmışlar, özellikle erguvan renkli keseler her kapıyı açarmış.
Gövdesinden çiçek doğuran ağaç erguvan, yaprak vermeden önce çiçek açıyor badem ve erik ağacı gibi.
Marmaris ve civarında da erguvan ağaçları çoktur.Alıntı
Gökkuşağı okaliptüs ağacı burada gördüğünüz. Eline boya almış bir kaç haylazın yaptığı bir yaramazlık sonucu oluşmuş bir görüntü değildir. İlk anda insanların ağaçlara yaptığı bir kötülük gibi hissediyorsunuz, fakat ağaca yaklaştıkça karşınızdakinin tam bir doğa harikası eser olduğunu anlıyorsunuz. Tam da ismine yakışır bir şekilde gök kuşağı renklerine bürünmüş ve ortaya da böylesi seyirlik bir manzara çıkmış.
Henüz 600 yaşında ve her yıl boy atmaya devam ediyor!
