Şenkaya Yöresinde El Sanatları

ŞENKAYA-GÜLVEREN KÖYÜNDE EL SANATLARI

NAL-MIHCILIK (NALBANTLIK)

Ulaşım ve taşıma araçlarının yaygın olmadığı zamanlarda insan ve yük taşımada at ve öküzler kullanılırdı. Tırnaklarını (toynaklarının) bakımı ve nallanması çok önemlidir.İnsan yaşamını kolaylaştıran bu hayvanlara, sahipleri gözü gibi bakardı. Hayvan sahiplerinin en fazla önem gösterdikleri husus ise nallardı.İnsan için ayakkabı, taşıtlar için teker ne kadar önemli ise hayvanlar için de nal o kadar önemlidir. Toynakları uzayan ve nalları eskiyen hayvanların yürüyüşü değişir, güçleri düşerdi.

Bu nedenle hayvan sahipleri ilk iş olarak nalbantların yolunu tutardı. Rahmetli Nurettin usta iyi bir nalbanttı.Nal ve mıhları kendisi yapardı.Başka nalbantlarda vardı.Ancak en iyi hatırladığım Nurettin ustaydı. Nalbantlar demir işlerini de birlikte yürütürlerdi.Saban (çift) demiri,teker çemberi,çapa,mıh (demir çivi) balta vb yaparlardı..Demirler körükler vasıtasıyla ısıtılırdı.Körük çekenlere ‘pıstik’ denir.

Cecim, Bardız kilimi ,keçe dokumacılığı, tarım araçları; Çayır, ekin ve ot biçme ve taşıma araçları ; Kağnı, hizek tırpan ,orak, dirgen tırmık marangozluk araçları ; Balta, keser, hızar vs.

ŞENKAYA YÖRESİNDE DOKUNAN BİR CECİM TÜRÜ. RESİMLER HARİÇ TAMAMEN KÖK BOYA İLE BOYANMIŞ YÜN İPLİKLERLE AĞAÇ TEZGAZTA KİRKTLE DOKUNAN RESİMLİ BU CECİMDEN SADECE BİR TANE KALABİLDİ.

1974 yılında Gülveren’de dokunan bir cecim.

Aktif